DZIEŃ 1 - CZWARTEK 26.05
Dzień zaczął się dla nas wcześnie - już o 7:30 stawiliśmy się na lotnisku w komplecie - czwórka nauczycieli: p. Ewa Kozłowska, p. Marta Skrzyńska, p. Agnieszka Woźnicka i p. Michał Szymański, a także czworo uczniów: Agnieszka Sołdacka, Michał Sołdacki, Ula Mendys (wszyscy z 5s) oraz Jan Kamela (4b). Czekała nas podróż z przesiadkami, bo nie ma bezpośredniego połączenia Warszawa-Palermo. Po półtorej godzinie lotu mieliśmy tylko trzy kwadranse na przesiadkę w Mediolanie, na szczęście zdążyliśmy, nasze bagaże także. W Palermo wylądowaliśmy nieco po 14 i odebrał nas na lotnisku włoski koordynator, p. Nino Maggiore. Wraz z nim czekała rodzina goszcząca Ulę, która pierwsza pojechała do swojego nowego domu. Resztę dzieci odebrano pod szkołą, a nauczyciele pojechali do swojego hotelu pod Bagherią. Mieliśmy trochę czasu na odpoczynek, ale niewiele, bo wieczorem musieliśmy wrócić do szkoły na oficjalne powitanie. Włoska szkoła podzielona jest na części dla klas 1-3 (inny budynek), potem dla kolejnych klas 1-3 (czyli u nas 4-6) i następnych 1-3 (nasze gimnazjum).
Szkoła im. Ignazio Buttitta w Bagheria.
W wejściu stały dziewczyny w tradycyjnych strojach z koszem owoców i tamburynami, zapraszając gości.
Jedna z sal poświęcona była w całości projektowi.
Część ściany zdobiła wystawa zdjęć z wizyty u nas w Warszawie.
Oficjalna część zaczęła się niebawem. Pomimo kłopotów z nagłośnieniem, wysłuchaliśmy najpierw piosenek chóru.
Potem przemawiał dyrektor szkoły włoskiej, p. Gioachino Gennuardi.
Po przemówieniach nastąpił nieco zaskakujący moment, mianowicie odegrano hymny wszystkich państw z projektu i weszły na plac dzieci, niosące nasze flagi. Polską niosła Valentina - dziewczynka, która była z wizytą w Polsce. Pamięta ją ktoś?
Po hymnach flagi zeszły z placu i zaczęła się część artystyczna - przyznam, że nieco przydługa...
Na koniec postanowiono nas pokazać wszystkim, a co gorsza, kazano mi przemawiać...
Ula i Agnieszka trzymają talerz, jaki dostaliśmy na pamiątkę pobytu w Bagheria.
Po występach zarządzono poczęstunek. Wjechała pizza, napoje i... kapela.
Kapela grała skoczne kawałki, Włosi porywali panie do tańca. Agnieszka bardzo szybko dogadała się z dziewczynkami, u których mieszkała.
*************************************************************************
sprawozdanie z wyprawy Agnieszki Sołdackiej
Spodziewałam się zwiedzania, kąpieli w morzu, miłej rodziny, fajnej zabawy i to właśnie tak było. Zwiedzaliśmy katedry, kąpaliśmy się w morzu i pływaliśmy łódką. Rodzinka była bardzo miła, mogliśmy się dogadać. Dziewczyna, u której mieszkałam, miała na imię Rosella i miała młodszą siostrę Miriam. Szkoła była interesująca. Lekcje wyglądały tam inaczej niż w Polsce. Bardzo mi się podobał rejs łódką, ponieważ fale były duże i niesamowicie chlapały. Było super i warto było brać udział w konkursie.
*************************************************************************
DZIEŃ DRUGI - PIĄTEK 27.05
Drugi dzień naszego pobytu wyglądał nieco inaczej niż zwykle. Dzieci spędzały go w szkole - trochę zastanawialiśmy się czemu nauczycieli nie zaproszono na lekcje, ale dzieci powiedziały nam, że zajęcia we włoskiej szkole polegają głównie na gadaniu, chodzeniu po ławkach i nicnierobieniu... Już wiemy, czemu zabrano nas do Palermo na zwiedzanie...
Najpierw zwiedziliśmy Monreale.
Naszą przewodniczką była p. Marianna, nauczycielka plastyki, a tłumaczył p. Nino.
Piękna katedra w Monreale.
Z wysoko położonego Monreale widać całe Palermo.
W Palermo poszliśmy do klasztoru Kapucynów, gdzie w podziemiach spoczywa ok. 8000 zmumifikowanych ciał. Wrażenie jest niesamowite!!!
Po klasztorze pojechaliśmy pod katedrę w Palermo.
Panie nauczycielki kupiły sobie sycylijskie torebki i zadawały szyku na ulicy.
Na koniec zwiedzania pojechaliśmy do pałacu królów normandzkich.
Wieczór skończył się konferencją. Przygotowałem prezentację, pokazującą co zrobiliśmy przez 2 lata projektu, obejrzeliśmy nagrania uczniów słoweńskich po nauce wg naszych kursów językowych, a także przeprowadziliśmy ewaluację.
Na tym zakończył się dzień i część oficjalna wizyty. Resztę pobytu mogliśmy przeznaczyć na zwiedzanie i przyjemności, choć dzięki temu wiele się nauczyliśmy i zobaczyliśmy dużo ciekawych rzeczy.
*************************************************************************
sprawozdanie z wyprawy Jana Kameli
Po tym wyjeździe spodziewałem się tego, że widoki będą bardzo ładne. Nie rozczarowałem się. We Włoszech wybieraliśmy się na różne wyprawy, np. statkiem i kąpaliśmy się w morzu. Zwiedzaliśmy miasta, starożytne ruiny, kościoły i zabytki. Raz poszliśmy z Marco i jego kolegami na kręgle. Mieszkałem w dużym, dwupiętrowym domu, położonym u stóp wzgórza. Nikt w tym domu nie umiał mówić po angielsku, więc porozumiewaliśmy się na migi lub przez Google Tłumacza. Rodzina, która mnie gościła była bardzo miła i serdeczna, jedzenie smaczne (jeśli ktoś lubi makaron). Miałem też okazję poznać dziadków, kuzynów i wujków Marco oraz oczywiście, jego młodszego brata Davide. Nauczyciele i uczniowie w szkole w Bagherii byli bardzo sympatyczni Dzieci były jednak trochę niezdyscyplinowane. Szkoła mieściła się w małym, żółtym budynku, miała też boisko, ale nie tak duże jak nasze. Na wyjeździe bardzo podobały mi się góry i morze oraz latanie samolotem. Nie podobało mi się to, że nikt z Włochów, oprócz pana Nino, nie umiał mówić po angielsku. Moim zdaniem warto było brać udział w tym konkursie. To była jedna z najwspanialszych przygód mojego życia !!!
*************************************************************************
DZIEŃ TRZECI - SOBOTA 28.05
W sobotę zabrano nas wszystkich do Cefalu, pięknego miasteczka nad morzem.
Pośród uroczych uliczek błądziliśmy w poszukiwaniu pamiątek.
Najpierw jednak zabrano nas do katedry, o której opowiadała p. Marianna. Pan Nino starał się skracać kwieciste opowieści nauczycielki, ale nie zawsze się udawało :)
Pan Nino starał się skracać kwieciste opowieści nauczycielki, ale nie zawsze się udawało :)
Michał zakupił czapeczkę sycylijską i został oficjalnym turystą
W Cefalu było dość gorąco, więc bez loda czy granite się nie obyło.
Jako że Cefalu leży nad morzem, czas wolny wykorzystaliśmy na spacer na plażę.
Oczywistym był fakt, że zanurzymy w morzu nogi...
I nie tylko nogi.
Słoneczny patrol :)
Wczesnym popołudniem wróciliśmy do Bagheria na obiad.
Kilka godzin potem wsiedliśmy na kutry, aby wypłynąć na morze.
Były z nami dzieci, u których mieszkali nasi uczniowie.
Janek ze swoim gospodarzem, Marco i Michał
Druga łódź
Oddalamy się od brzegu
Humory, jak widać, dopisują :)
Michał mieszkał u Roberto, którego możecie pamiętać z wizyty w Polsce.
Ula, Agnieszka i Rozalia, gospodyni Uli.
Póki płynęliśmy zatoką, było dość spokojnie.
Ale po wypłynięciu na otwarte morze zaczęło porządnie bujać łódką!
Woda wlewała się ponad dziobem i osoby siedzące z przodu szybko stały się mokre.
Zresztą, ochlapani byli wszyscy.
Janek, Ula, Agnieszka, Rosella, Michał, Roberto, Rosalia, Marco. Naprawdę zgrana grupa!
W łodzi mieliśmy poczęstunek - zjedliśmy smaczne nespole (soczysty owoc) i truskawki.
Polsko-włoska przyjaźń :)
Bagheria
Na głównym deptaku jak w ulu!
Słynna Villa Palagonia z maszkaronami.
*************************************************************************
sprawozdanie z wyprawy Uli Mendys
Zanim wyjechałam do Włoch, nie mogłam się doczekać, ale jednocześnie się bardzo bałam, że rodzina u której będę gościć, będzie niemiła. Na szczęście na miejscu okazało się że nie ma czego się obawiać. Gdy już byłam we Włoszech, nie miałam czasu się niczym przejmować. Po prostu byłam zajęta zwiedzaniem.
Gdy przyleciałam na lotnisko, tam już czekała na mnie rodzina, która miała się mną zaopiekować. Mieszkali oni w zwykłej kamienicy, jakieś 10 minut jazdy samochodem do szkoły.
Może nie było to duże mieszkanie ( miałam pokój razem z Rosi ), ale i tak było fajnie.
Rodzina składa się z: 11 letniej Rosi, 14 letniego Salvo, Mamy - Marii, Taty- Antonino. Wszyscy byli dla mnie bardzo mili. Następnego dnia rano pojechałam z nimi do szkoły. Bardzo się zdziwiłam, bo zobaczyłam, że na lekcjach w tej szkole była kompletna samowolka. Na lekcjach informatyki dzieci po prostu grały na komputerach, a na innych lekcjach skakały po ławkach itp. Niektóre sale lekcyjne, były zdemolowane i brudne. Atrakcje, jakie były na tej wycieczce, to: zwiedzanie Palermo, zwiedzanie miasta, które tonęło w chmurze - Erice, zwiedzanie katedry w Mediolanie, ale najbardziej podobała mi się podróż statkiem, a zwłaszcza to że pływaliśmy po ogromnych falach, po których nasza łódka skakała. Pod koniec tego rejsu dostaliśmy zmrożone truskawki i owoce które wyglądem przypominały morele, ale nazywały się chyba ''neszpla'', ale nie jestem pewna. Bardzo podobało mi się też zwiedzanie katedry w Mediolanie i chodzenie po jej dachu. Widoki były niesamowite, prawie cała katedra jest pokryta pięknymi płaskorzeźbami. Chyba jedyną wadą tego wyjazdu było to, że trzeba było wcześnie wstawać, a kładliśmy się spać bardzo późno. Poza tym bardzo podobał mi się ten wyjazd i myślę że warto było brać udział w konkursie.
*************************************************************************
DZIEŃ CZWARTY - NIEDZIELA 29.05
Ostatni dzień naszego pobytu w Bagheria mieliśmy spędzić na całodniowej wycieczce do dwóch miejsc: Segesta i Erice. Chyba nikt się nie spodziewał takich przeżyć! Ale po kolei...
W busie humory dopisywały, mimo, że jechaliśmy ponad godzinę.
Zaczęliśmy od starożytnej greckiej miejscowości, Segesta.
W Segesta są ruiny greckiego miasta.
Nasza grupa w amfiteatrze.
Ostała się także świątynia
Zanim zaczęła się druga część wycieczki, musieliśmy coś zjeść. Zatrzymaliśmy się w nowej części Erice, zaraz obok stadionu, gdzie właśnie rozpoczynał się mecz ligowy.
W wejściu stała maszyna z dmuchanymi zabawkami - niezły ubaw :)
I oto wkraczamy przez bramę do Erice. Jesteśmy ponad 2 km nad morzem, zrobiło się wyraźnie chłodniej i jakby niesamowicie...
Erice tkwi całkowicie w chmurze. Niewiele widać, ludzie nadchodzący z przeciwka wyłaniali się nagle z mgły, a dachy budynków ginęły w chmurach.
Marcepanowe owoce
Michał dał się porwać nastrojowi grozy...
Janek odlatuje pod katedrą...
Po Uli widać wyraźnie, że ciepło nie było...
W warsztacie tkackim
Sklepy z pamiątkami
W niesamowitym, zamglonym parku. Kilka schodków wyżej już padało.
Pod zamkiem.
Naprawdę niewiele było widać.
A wiatr zrywał czapki z głów
Najciekawsze było to, że kiedy wyjechaliśmy z miasta, wszędzie dookoła świeciło słońce i było bardzo ciepło! Niesamowite miejsce!!
*************************************************************************
sprawozdanie z wyprawy Michała Sołdackiego
ROZPOCZĘCIE
Na początku myślałem, że będziemy w ładnym, czystym mieście. Pomyliłem się, miasto było bardzo brudne. Również spodziewałem się, że może być nie za bardzo dobre jedzenie, ale na szczęście było smaczne.
DZIEŃ I
Do Bagherii przyjechaliśmy koło godziny 16. Pod szkołą odebrały nas rodziny z dziećmi. Głównie spędziłem popołudnie śpiąc. Na obiad tego dnia były ziemniaki z masą jajeczną (jajka, mąka) usmażone na jednym placku. Było to nawet dobre. Później o 19 rozpoczęło się oficjalne zakończenie programu Comenius. Zostaliśmy powitani licznymi brawami. Potem przez 2 godziny słuchaliśmy śpiewów dzieci włoskich. Następnie wszyscy poszli na pizze, którą tam rozdawali.
DZIEŃ II
Tego dnia za dużo nie robiliśmy. Cały dzień siedzieliśmy w szkole. Pierwszą lekcją był angielski. Dzieci robiły co chciały, a pani przepytywała jedną osobę. Później były 3 lekcje matematyki, choć tylko na 1 byliśmy, ponieważ poszliśmy z dziećmi, które nami się zajmowali grać na komputerze w innej sali. Następnie była religia i WF. Chłopcy grali w piłkę nożną, a dziewczyny w siatkówkę. Na obiad jadłem spaghetti i kotlet z krowy z frytkami. Na kolacje jadłem pizze o nazwie "Romana"
DZIEŃ III
Tego dnia pojechaliśmy do Cefalu. Najpierw poszliśmy do katedry. Potem mieliśmy czas na zakupy, czyli "pamiątki". Chwile później pobiegliśmy na plażę. Woda była bardzo czysta. Potem wróciliśmy do Bagherii. Chwilę później popłynęliśmy kutrem rybackim przez morze. Strasznie mocno trzęsło. Rejs trwał ok 2,5 godziny. Od razu z rodziną, która zajmowała się Agnieszką ja i Roberto poszliśmy na spacer po najdłuższej ulicy w Bagherii. Na kolację były: "mini" pizze, "mini" kiełbasy w szlafroku i kukurydza. Wieczorem oglądaliśmy finał Ligi Mistrzów.
DZIEŃ IV
Był to ostatni dzień spędzony w Bagherii. Mielismy zwiedić 2 starożytne miasta greckie Segesta i Erice. W Segeś'cie pozostały tylko ruiny miasta takie jak: świątynia, agora, amfiteatr, itp. Erice obecnie jest zwykłym miastem, ale strasznie zimnym, ponieważ jest ono ponad 2500 m.n.p.m. Po wielkiej wędrówce doszliśmy do zamku. Na obiad jedliśmy frytki. Na kolację jadłem hamburgery bez bułki i frytki. Wieczorem oglądałem finał Pucharu Włoch.
COŚ O RODZINIE
Mieszkałem w domu u Roberto Guzzo. Ma on dwójkę rodzeństwa: Federico - 17 lat, Gregore - 21 lat. Sam miał 13 lat. Jego rodzice nazywali się Maria i Salvadore. Mieszkają oni w kamiennicy. W ich mieszkaniu było 6 pokoi, 2 łazienki, kuchnia i balkon. Również posiadali 3 telewizory, 2 komputery i 2 laptopy.
SZKOŁA W BAGHERII
Szkoła we Włoszech jest całkiem fajna, bo właściwie nic sie nie robi, ale z takich szkół człowiek nie dostanie się na dobre studia.
MOJA OCENA
Ogółem prawie wszystko mi się podobało, tylko nie podobała mi się taka duża ilość jedzenia. Szkoda, że nie było drugiego rejsu statkiem.
Bardzo warto było tam pojechać.
*************************************************************************
DZIEŃ PIATY - PONIEDZIAŁEK 30.05
No i pora było wyjeżdżać ze słonecznej Sycylii... Następne dwa dni mieliśmy spędzić w Mediolanie, stolicy światowej mody. I tak musieliśmy międzylądować w tym mieście, więc postanowiliśmy wykorzystać czas na zwiedzenie Mediolanu.
Na lotnisku, czekamy na samolot.
Wiedzieliśmy, że hotel nazywa się Galileo i jest w samym centrum, ale liczba gwiazdek nieco nas zdumiała...
Po rozlokowaniu się w pokojach ruszyliśmy na podbój Mediolanu.
Pierwszym punktem spaceru była katedra - trzeci co do wielkości kościół na świecie.
Nie wiadomo, na co się patrzeć. Niesamowity budynek!
Wnętrze też robi wrażenie.
Wejście do najbardziej ekskluzywnego pasażu ze sklepami z najdroższymi rzeczami.
Nasza grupa pod katedrą.
Pod pomnikiem
Mediolańska katedra.
Zgłodnieliśmy od wrażeń, na szczęście Mc Donald's był pod ręką.
Po posiłku weszliśmy na dach katedry.
Widać było stamtąd całe miasto!
W najdroższym i najbardziej ekskluzywnym pasażu
Pod słynną operą La Scala.
W drodze do zamku - granite :)
Przy fontannie pod zamkiem
Granite pozostawia ślady :D
Na zamku Sforzów, rodu, z którego pochodziła nasza królowa Bona.
Medytacje pod zamkiem
Ula i Aga sprawdzają krzesła w parku nieopodal zamku
Łuk triumfalny jest nie tylko w Paryżu.
Przemieszczaliśmy się komunikacja miejską - tutaj w tramwaju, który miał na suficie kieliszki zamiast lamp... :)
Tego dnia próbowaliśmy dostać się pod stadion San Siro, ale dotarliśmy tylko do wyścigów konnych - zabrakło nam już czasu i siły....
DZIEŃ SZÓSTY - WTOREK 31.05
Ostatni dzień to przede wszystkim wyprawa do Muzeum Techniki Leonarda da Vinci, ale i zakupy. W drodze do muzeum.
Sklepy kusiły (głównie panie...)
Jedna z głównych ulic handlowych Mediolanu.
Pod Muzeum Techniki
W środku zaczęło się niewinnie...
Ale mozna tu było wszystko włączać, dotykać i próbować
Aga znalazła siebie na ścianie :)
Pobyt w Mediolanie zakończyliśmy na prawdziwej włoskiej pizzy
W samolocie dzieciaki otrzymały jeszcze pamiątkowe certyfikaty podniebnych podróżników :)
Reasumując, to był już niestety ostatni wyjazd w ramach naszego projektu. Każdy, kto wyjechał dzięki projektowi, żałuje, że to już koniec, a ci, co nie spróbowali, mają czego żałować... No, ale kolejny projekt w przygotowaniu! :)
